ÇıKmaz SoKaK...

   Güzel bi gün olmalıydı bugün toparlamıştı kız düşüncelerini bi çekmeceye..Güçlü olucaktı artık,, en çok ta kararlı..Artık hep pozitife götürücekti olaylar O'nu..Ojesini sürücek,ertesi gün giymeyi planladığı kıyafetlerini kotuğa serecekti..  Geçmiş zaman konuşmak neden peki..Geleceğe yönelen bi kızın geçmişte ne işi var şimdi..??
   Çıkmaz sokaklara takıldı yine..İçindeki çıkmazlar nedense hiçkimsenin sokağına çıkmıyodu,çıkamıyordu.. O sokaklardan birinde bir adam,bir adam ki herşeyi göze almış kıza ulaşmak için kendide çıkmaz sokakların birinde kalmış, güven dolu,sevgi dolu sesisyle sesleniyordu kıza 'Gel hadi..Burdayım ben, aş şu duvarı!'..

    Bazen durmak gerek o anda öylece..Kaçmak da diil zaten kaçsa nereye gidicek..Aşmak için çabalasa duvarlarını daha da yükselicek..Belki duyamıycak hale gelicek hiç bir sesi..Dahada korkucak..Ne geçmiş ne gelecek.Durucak orada öylece,dinleycek, aşamadığı duvarın ilerisindeki sesi..
   Sadece dinleycek, tıpkı asi bir rüzgarın sesiymiş gibi..

1 yorum:

  1. 12 ydi saat demir tenteye düşen.kıvılcımlara inat ..rüzgar sesi keser der kuzeyde denizciler o yüzden duyamazsın deniz kızlarını aslında teknenin tam dibinde ....o yüzden efsane kalır adları ..aynı o rüzgara bıraktıkları anıları, anları
    zaten vazgeçmiş bir süre sonra rüzgarı bahane eden denizciden iyidir ispermeçetin sessiz midesi.

    YanıtlaSil